شعری از هوشیار اسدی (دزک)

 این ده زیبا که نامش دزک است          پر زمردان بزرگ و کوچک است 
زارعینش با صفا و خرمند                    میوه های باغ تاکش قندک است
مرکز بخش کیار شرقی است               قدمتش از پنج هزاری اندک است
شاعرانی خوش سخن از بطن خویش    چون ملال و صادقی هاشم بگ است
خوشتر از برگ گل است قالی ان           از هنرهای دیارش خرسک است
اهوان در کوه و صحرا می چرند              جویبارش ماهیان و اردک است
کمبه باشد قسمت دیرین ان                 خطه نوساز ان هم شهرک است
کاخ قلعه مبدا مشروطه است               خوش هوا و شیر سنگی اش تک است
گر به دزک بگذری ای هوشیار               تو بدان ایمان قومش هم یک است

                                                                          (هوشیار اسدی)